Harm Visser (’t Harde,1979)
Al van jongs af aan is Harm bezig geweest met tekenen. Daarbij was hij ook al heel vroeg geboeid door dieren en de natuur in het algemeen. Vanaf zijn dertiende begon hij met het volgen van een cursus tekenen en schilderen. Van 1999-2001 heeft hij de Vrije Academie voor Beeldende Kunsten in Nunspeet gevolgd, een dorp met een lange schilderhistorie.
Als perfectionist zoekt Harm Visser naar een afwerking of voltooiing van zijn werk. Dat kan een bijpassende lijst zijn, die keuze is overigens ook een heel belangrijke kwestie voor hem. Maar soms is dat niet genoeg. Hij verzamelt materialen die op enig moment de juiste afwerking kunnen zijn. Een oude eiken paal van een hooiberg kan een ideaal voetstuk worden voor een uil. Een libelle hangt niet aan de muur, maar zweeft sierlijk op een rietstengel, van gepolijst roestvrij staal.
Verwondering. Dit is voor Harm een trefwoord met vele betekenissen. “De natuur is niet alleen wat ik om mij heen zie. Het is een eindeloze belevingswereld waarin wij mogen ‘zijn’, en geraakt worden door zichtbare en onzichtbare dingen.” Het begrip “wonder” ligt bij Harm ten grondslag aan alles wat bestaat.
Om uitdrukking te geven aan de dimensies van kleur en diepte in het landschap spreekt Harm over “gelaagdheid”. Er ontstaan sferen, dat is het landschap laten beleven. Je kijkt niet naar een landschap, je kijkt er in.
Hij heeft vanaf zijn twintigste in vele gerenommeerde galeries geëxposeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten